یک روز برای رهایی از آن باید دستها را شست و روز دیگر دهانها را بست؛ همه دنیا را به صف کرده تا در خدمتش باشند و بله قربان گویش شوند…
به گزارش رفسنجان زیبا، کرونا؛ همان ویروس منحوس و همه گیر که به یک چشم بر هم زدنی دنیا را بهم ریخت و اکنون آدمی روی کره زمین نیست که اخبار کووید ۱۹ به گوشش نرسیده باشد…
ویروسی بی‌صاحب که سرپرستی‌اش را هیچکس عهده دار نشد و به جان شرق و غرب افتاده تا دمار از روزگار همه دربیاورد…
یک روز برای رهایی از آن باید دستها را شست و روز دیگر دهانها را بست؛ همه دنیا را به صف کرده تا در خدمتش باشند و بله قربان گویش شوند…
ابتدا آدمها را خانه نشین کرد، کمی بعد کرکره شهر و دیار و مغازه‌ها را پایین کشید و حالا هم میخواهد دهان همه را ببندد و پاکدستی را رواج دهد…
اصلا چه کسی فکرش را می‌کرد که این موجود بی‌پدر و مادر بتواند آدمها را اینقدر مودب و پاکیزه بار بیاورد؟!
در مخیله مان هم نمی‌گنجید که یک ویروس بی‌سر و پا بتواند فرهنگ صحیح خرید و مسافرت و جشنهای گاه و بیگاه را به ما آموزش دهد…
یا با وجود فاصله فیزیکی دل‌های مان را به هم نزدیک کند تا قلبمان برای هم بتپد و مهرورزی و مهربانی را به یکدیگر یادآور شویم…
جهان دیگر رنسانس و میلاد مسیح را به خاطر نخواهد‌آورد وقتی همه زندگی بشریت به دوران قبل از کرونا و بعد از کرونا تقسیم شود…
کروناویروس با ما سر سازگاری ندارد و دیر یا زود همه مان را مبتلا میکند؛ آیا جهانی که روزانه در آن میلیون‌ها تن پلاستیک برای محافظت از جان آدمیان تولید می‌شود، جای زندگانی است؟!
به قلم بهناز شریفی
