و اما بعد؛ امروز نقشه سیاسی منطقه ای که معروف به خاورمیانه است ماحصل دو قرارداد مهم در ابتدای قرن بیستم، سایس_پیکو در ۱۹۱۶ و بیانیه بالفور در ۱۹۱۷ است. در اولی که به شکل محرمانه ما بین انگلستان و فرانسه منعقد شده است، سرزمین های امپراطوری عثمانی در غرب آسیا بین این دو کشور تقسیم شد و در دومی انگلستان به لرد روتشیلد یهودی اطمینان داد که شرایط تشکیل دولت یهود در خاورمیانه را فراهم سازد.

بر این اساس و پس از پایان جنگ جهانی دوم خاورمیانه ای غربی، با مرزهای جغرافیایی جدیدی پا به عرصه وجود گذارد که تقسیمات عرضی تصنعی صورت گرفته در آن و به ویژه کاشت غده ای سرطانی بنام اسرائیل، فضای سیاسی ملتهبی در آن وجود آورد که پس از یک قرن همچنان آتش درگیری در آن شعله ور است.

جدای از التهابات ناشی از تقسیمات مصنوعی سرزمین های عثمانی که بیش از واقعیات قومی،مذهبی و سرزمینی بر پایه منافع استعماری استوار بود، تحمیل اسرائیل به عنوان یک رژیم جعلی و غیر واقعه ای به خاورمیانه، زمینه ساز بروز بیش از یک قرن نزاع خونین در منطقه شده است.

اساسا تقسیم خاورمیانه بر اساس منازعات بی پایان طرح ریزی شده است؛ منازعاتی که هم در داخل کشورها و هم مابین آنها پیوسته در جریان است و قوه و قدرت آنان را تحلیل می برد.

ریشه اصلی این زد و خورد های بی پایان تقسیم سرزمین ها بدون در نظر گرفتن واقعیات تاریخی، قومی، مذهبی و … با هدف زمینه سازی درگیری همیشگی در این منطقه است. درگیری‌های مرزی مابین کشورهای خاورمیانه از سویی و تضادهای قومی، مذهبی، نژادی همگی ماحصل این سیاست استعماری است.

از طرف دیگر بنای پادگانی بنام اسرائیل نیز در سرزمینی در مجاورت سه قاره و کنار آب راه حیاتی دریای سرخ با دو نقطه حیاتی تنگه باب المندب و کانال سوئز تکمیل پازل استعمار غرب برای کنترل این منطقه است.

به این شکل منافع حیاتی غرب اعم از تامین و انتقال انرژی و تسلط دائم بر شاهراه کشتیرانی دریای سرخ به مدیترانه که مجرای اصلی تجارت غرب است تضمین شد. در واقع دنیای غرب خاورمیانه را بگونه ای شکل داد و حفظ کرد که به هر صورت منافع حیاتی آن تضمین شود و این میسر نبود جز با تضعیف کشورهای منطقه و ساختن یک پادگان در غربی ترین نقطه آن.

اما پیروزی انقلاب اسلامی و استقرار نظام جمهوری اسلامی و استمرار حیاتش علی رغم همه بحران های تحمیل شده به آن، بدل به مهم ترین چالش پیش روی خاورمیانه مدنظر غرب شده است. تحول نرم افزار مبارزه با استعمار و رژیم صهیونسیتی از ناسیونالیسم عرب و اندیشه چپ به تفکر اسلام سیاسی اولین ثمره پیروزی انقلاب اسلامی در ایران بود.

غرب که توانسته بود هم زمان با پیروزی انقلاب اسلامی موج ناسیونالیست عرب را که سالها دایعه دار مبارزه با استعمار و رژیم اشغالگر قدس بود را مهار کرده به پای میز صلح با اسرائیل بکشاند، در برابر موجی از تفکر مبارزه مبتنی بر اسلام قرار گرفت ارکان نظم سایکس_پیکو را به لرزه در آورد.

وقوع انقلابی با پشتوانه اندیشه اسلامی چون زلزله ای منطقه غرب آسیا را لرزاند و به تدریج تصویر مبارزه بر اساس مکتب اسلام به مهم ترین متد ایستادگی در برابر استعمار بدل نمود.

در کنار تحول نرم افزاری، تبدیل جمهوری اسلامی ایران به مهم ترین تامین کننده سخت افزار مبارزه با استعمار دومین تغییر در معادلات منطقه خاورمیانه قدیم بود. تجربه سالهای جنگ تحمیلی و تحریم های غرب ایران را به قطبی در طراحی و تولید نیازهای نظامی بدل کرد، که علاوه بر ارتقاء توان نظامی داخلی در تامین نیاز گروهای مقاومت اسلامی نقش اساسی ایفا نمود.

در سالهای پس از انقلاب،امواج فرهنگی انقلاب اسلامی در کنار توانمند سازی نیروهای مقاومت را باید گام های عملی جمهوری اسلامی ایران برای تغییر مناسبات تحمیل شده به منطقه خاورمیانه در نظر داشت.

و نهایتاً وقایع ۷ ماهه اخیر از طوفان الاقصی تا وعده صادق که شاهکار نظامی جمهوری اسلامی در فرو ریختن همینه ارتش اسرائیل بود را می توان مهم ترین نقاط عطف در باز تعریف معادلات منطقه خاورمیانه دانست.