یکی از عبرت آموز ترین روایت های کربلا ماجرای ملاقات امام حسین بن علی(ع) با عبدالله بن عمر فرزند خلیفه دوم است.
رفسنجان زیبا| واقعه عاشورا جدای از وقایع حزن انگیز آن روایت های تاریخی تأمل برانگیزی در خود دارد؛ امام حسین(ع) در مسیر نهضت خود با شخصیت های تاریخی بسیاری رو به رو گردید که از مهم ترین این شخصیت ها عبدالله بن عمر است.
یکی از عبرت آموز ترین روایت های کربلا ماجرای ملاقات امام حسین بن علی(ع) با عبدالله بن عمر فرزند خلیفه دوم است.
شاید به گزاف نباشد اگر بگوییم که بعد از حسین بن علی(ع) از نظر نسب و سابقه در اسلام عبدالله بن عمر سرآمد عرب آن زمان بود، شخصیتی بس محترم که مورد احترام و توجه ریز و درشت جامعه خود قرار داشت.
عبدالله از صحابه رسول الله است که برخی تواریخ سابقه ایمان آوردن او را پیش تر از پدرش می دانند؛ عبدالله بن عمر در طول تاریخ اسلام نقش پررنگی ایفا کرد به گونه ای که از محترمان طراز اول دوران خود بود.
عبدالله در مکه (مکانهای متعددی برای ملاقات در تاریخ ذکر شده است) با امام حسین (ع) ملاقات می کند و زمانی که از عزم ایشان برای ایستادگی در برابر یزید اطمینان پیدا می کند، امام را به خیال خود نصیحت می کند که شما هم برای حفظ جان با یزید بیعت کن.
امام اما در پاسخ به او می گوید: این دنیا آنقدر بی وفاست که سر یحیی (ع)را برای ستمگری از ستمگران بنی اسرائیل هدیه بردند ای ابو عبدالرحمن ! از خداوند بترس و همراهی با من را رها نکن .
روزگار گذشت تا حجاج بن یوسف ثقفی خونخوار، مکه را از آل زبیر پس گرفت همین عبدالله بن عمر با آن همه اعتبار و احترام از ترس جان شبانه برای بیعت با عبدالملک مروان به در خانه حجاج رفت .
حجاج بن یوسف که در بستر دراز کشیده بود نه تنها به احترام عبدالله بن عمر از جا بر نخواست بلکه به او گفت: من حال نشستن ندارم به جای دست با پایم بیعت کن و برو .
و این گونه شد که عبدالله بن عمر که با دست علی بن ابی طالب (ع) بیعت نکرد و برای حفظ حرمت خود از مخالفت با یزید کناره گرفت در آخر عمر آن هم از ترس جان با پای قصاب ثقفی بیعت کرد.
این گونه بود که تاریخ عبدالله بن عمر را با خود برد و حسین بن علی(ع) برای همیشه جاودانه شد.
به کوشش سیدمرتضی سیدحسینی
