انصراف کهنوجی ضربه اساسی به سیاست تبلیغاتی رقبا بود؛ کناره گیری شهردار رفسنجان از حضور در انتخابات خلأ ماهوی در سازمان تبلیغاتی رقیبان پیدا و پنهان او ایجاد کرد.
اتفاقات روی داده پیرامون انتخابات پیش روی مجلس شورای اسلامی در رفسنجان نوید یکی از پر فراز و نشیب ترین ادوار انتخابات مجلس را به فعالین سیاسی می دهد.
انتخاباتی که رقابت برای آن، دقیقاً از لحظه پایان دوره قبل آن و با پیروزی حجت‌الاسلام حسین جلالی شروع شد؛ پیروزی جلالی و شکست انارکی در سایه کاهش میزان مشارکت و رقابت درون جناحی جریان اصولگرا رقابتی را آغاز کرد که به مدت چهار سال ارکان سیاسی شهر را تحت تأثیر قرار داد.
تنش های سیاسی از آنجا سیر صعودی به خود گرفت که کهنوجی از منطقه ویژه اقتصادی به شهرداری آمد و حضورش به عنوان یکی از اضلاع رقابت در جایگاه مهم شهرداری حساسیت سایر رقبا را برانگیخت.
اینکه چه مابین کهنوجی و رقبای پیدا و پنهانش گذشته، مثنوی هفتاد من کاغذی است که قصد ورود به آن را حداقل در این یادداشت ندارم؛ هدف اصلی از تقریر این نوشته بیان چند نکته کوتاه از تصمیم سرنوشت ساز عدم حضور شهردار جوان شهر در انتخابات مجلس دوازدهم است.
اینکه کهنوجی با چه نیتی به شهرداری آمد و قبول مسئولیت کرد، امر نامکشوفی است که جز او و خدایش کسی توان قضاوت قطعی در مورد آن را ندارد؛ اما رقبای سیاسی او اساس تحلیل و عملکرد خود را بر این گذاشتند که قصد کهنوجی از شهرداری، تصاحب کرسی نمایندگی است و همین تحلیل اسم رمزی شد برای کوبیدن عملکرد شهردار و شهرداری، که در دوره بحران سیل به اوج خود رسید.
انصراف کهنوجی ضربه اساسی به سیاست تبلیغاتی رقبا بود؛ در حالی که در چند ماه گذشته رقبا با همه توان بدنبال زیر سوال بردن اقدامات بی سابقه او در شهرداری، با ارتباط دادن هدف وی با نمایندگی مجلس بودند، کناره گیری کهنوجی از حضور در انتخابات خلأ ماهوی در سازمان تبلیغاتی آنان ایجاد کرد.
تخریب شدیدی که در مدت حضور کهنوجی پیرامون او و اقداماتش شکل گرفته بود، افکار عمومی را به شدت نسبت به موضوع شهردار و شهرداری دچار تردید کرده بود که با انصراف وی، احساس رضایت خاطری در میان شهروندان نسبت به تصمیم کهنوجی و استمرار حضورش در شهرداری حاصل شد.
برملا شدن حقیقت ماجرای سیلاب شهر از یک سو و عدم حضور شهردار در انتخابات از سوی دیگر دو نقطه عطفی بود که افکار عمومی را دچار تحول و چرخش اساسی به سمت شهردار کرد و اینگونه تخریب نتیجه عکس داد و با روشن شدن زوایا، موضوعات تخریبی به تبلیغ برای او تبدیل گشت.
مهم ترین دستاورد ۲۰ ماهه مدیریت کهنوجی در شهرداری رفسنجان، جلب نظر بخش قابل توجهی از شهروندان است که این سرمایه اجتماعی در انتخابات پیش رو شاید یکی از مهم ترین مولفه های تعیین کننده پیروز ماراتن انتخابات باشد.
چشم های بسیاری به دنبال دست شهردار است تا ببینند برای حمایت برشانه کدام کاندیدای مجلس خواهد نشست تا این حمایت برگ برنده ای در برابر سایر رقبا باشد.
به نظر می رسد سیاست چرخش کهنوجی از آینده سیاسی کوتاه مدت به افق سیاسی بلند مدت، اقدام هوشمندانه ای بود که علاوه بر اثبات عملکرد شهرداری، امکان تأثیرگذاری بیشتری را برای وی و همراهانش در آینده سیاسی رفسنجان فراهم کرد.
به قلم سید مرتضی سید حسینی
