به نظر می رسد پویش سراسری هشتگ مرغ نداریم، در میان فروشگاههای سراسر شهرستان و خانه ها به راه افتاده است که نه در فروشگاهها مرغ پیدا می شود نه در خانه ها؛ راستی مرغ ها پس از ذبح کجا می روند؟!
رفسنجان زیبا| نیش نقد| حتما داستان پیدایش مرغ و تخم مرغ را شنیده اید، شاید قبل ترها این دغدغه ذهنی که اول مرغ بوده یا تخم مرغ، فقط در محافل دوستانه و معماها و مسابقات تلویزیونی مطرح میشد، اما آنقدر تمسخرش کردیم که گرفتارش شدیم.
بعد از گرانی ها و کمبود تخم مرغ که طی ماههای گذشته گریبان کشور را گرفته بود، اکنون نبود مرغ مردمان همیشه در صحنه و پدیدآورندگان صف های طویل را با معضل جدیدی دست به یقه کرده است.
حتما به خاطر دارید که تشکیل صف های مردمی از زمان توزیع سبد کالا در کشور کلید خورد و پس از آن فرهنگ صفی که بنا به موقعیت و مناسبت در جای جای شهرها مشاهده میشد شکل گرفت و به اوج رسید.
وخامت موضوع به حدی است که نگرانی از نبود مرغ بیش از نگرانی کرونا در کشور اهمیت یافته است و چندی پیش ازدحام مردم مقابل فروشگاههای مرغ و ماهی تا جایی بالا رفت که روی کرونا هم کم شد.
مدیران و مسئولین شهرستان و استان نیز بارها در پاسخ به گلایه های مردمی به فراخور زمان برای مقابله با این مشکل همگانی نطقی نموده و سخنی به میان آورده اند اما این حرف ها راه به جایی نبرده است.
بعد از بی تعصبی مدیران نظارتی دستگاههای متولی، انگار ویترین فروشگاههای مرغ در رفسنجان هم دچار بی غیرتی شده اند بس که نمایش ران و سینه مرغ در یخچال های خوش آب و رنگ شان با قیمتی بالاتر از فروش مرغ کامل برایشان اهمیت یافته است.
به نظر می رسد پویش سراسری هشتگ مرغ نداریم، در میان فروشگاههای سراسر شهرستان و خانه ها به راه افتاده است که نه در فروشگاهها مرغ پیدا می شود نه در خانه ها؛ راستی مرغ ها پس از ذبح کجا می روند؟!
