روز مباهله در ۲۴ ماه ذیحجه قرار دارد و به معنای رها کردن و برداشتن قید میباشد.
به گزارش رفسنجان زیبا؛ حجت الاسلام والمسلمین ارجمند عضو شورای اسلامی شهر رفسنجان در بیان فضائل و اهمیت روز مباهله، گفت: مباهله در اصل از «بَهل» آمده که به معنی رها کردن و برداشتن قید و بند از چیزی است؛ مباهله به معنای لعنت کردن یکدیگر و نفرین کردن است.
وی در بیان کیفیت مباهله اظهار کرد: در این روز افرادی که درباره مسئله مذهبی مهمی گفتگو دارند در یک جا جمع شده و به درگاه خدا تضرّع می کنند و از او می خواهند که دروغ گو را رسوا سازد و مجازات کند.
حجت الاسلام ارجمند با اشاره به واقعه روز مباهله که میان پیامبر عظیم الشأن اسلام و مسیحیان نجران و در روز بیست و چهارم ذیحجه سال دهم هجری اتفاق افتاد، اظهار کرد: پیامبر (ص) طی نامه ای ساکنان مسیحی نجران را به آیین اسلام دعوت کرد. مردم نجران که حاضر به پذیرفتن اسلام نبودند نمایندگان خود را به مدینه فرستادند و پیامبر (ص) آنان را به امر خدا به مباهله دعوت کرد.
وی افزود: نجرانی ها پس از شور و مشورت با بزرگان خود تصمیم گرفتند با هیأتی از نمایندگان مقابل پیامبر و نمایندگانش ظاهر شوند اما هنگامی که در محل حاضر شدند و حضرت محمد(ص) را با عزیزترین های خانواده اش یعنی علی، حسن، حسین و فاطمه دیدند و وارستگی پیامبر (ص) را مشاهده کردند، از مباهله خودداری کردند.
حجت الاسلام والمسلمین ارجمند با بیان اینکه ساکنان نجران پس از مواجهه با هیبت پیامبر و همراهانش از پیامبر (ص) خواستند اجازه دهد تحت حکومت اسلامی در آیین خود باقی بمانند، تصریح کرد: مسیحیان نجران پس از مشاهده پیامبر و اهل بیتش، ایمان آوردند که پیامبر (ص) حق است و اگر نبود عزیزان خود را در معرض خطر آسمانی و الهی قرار نمی داد؛ لذا حاضر به مصالحه شدند.
عضو شورای اسلامی شهر رفسنجان ادامه داد: روز مباهله در میان مسلمانان از اهمیت خاصی برخوردار است؛ زیرا گواه حقانیت و درستی دعوت پیامبر و عظمت شأن اهل بیت مکرم اوست.
وی در پایان هم چنین به فضیلت روز بیست و چهارم ماه ذیحجه اشاره نمود و گفت: قرائت دعای مباهله در روز ۲۴ ذیحجه و اعمال مخصوص آن مستحب است که شرح آن در مفاتیح الجنان آمده است.
حجت الاسلام والمسلمین ارجمند در ادامه هم چنین با اشاره به فضیلت ۲۵ ذیحجه سالروز نزول سوره انسان در شأن اهل بیت رسول خدا(ص)، گفت: در این روز حضرت فاطمه (س) به همراه حضرت علی(ع) و حسن و حسین و کنیزشان فضه برای شفای فرزندانشان که بیمار شده بودند، نذر کرده و به مدت سه روز روزه می گیرند و هنگام افطار از تمام غذای خود به یتیم، مسکین و اسیر می دهند؛ در حالی که حتی توقع پاداش و تشکر نداشتند.
وی با بیان اینکه ضرورت دارد همه ما مسلمانان با تأسی از ائمه و اهل بیت علیهم السلام برای کمک به یتیمان و مسکینان پیشقدم شویم، گفت: شایسته است در روز بیست و پنجم ذیحجه که به عنوان روز خانواده نیز نامگذاری شده است، نسبت به دستگیری از فقرا و مسکینان اقدام کنیم و در طول سال ادامه دهیم.
