ماجرای عزل و نصب های ادارات شهر رفسنجان چند صباحی است که با شمایل جدیدی بروز می کند و رخ نشان می دهد اما به سرانجام نمی رسد.
رفسنجان زیبا| ماجرای عزل و نصب ها در رفسنجان هم در نوع خود جالب توجه شده است؛ انتصاباتی که صدایشان از جایی به گوش می رسد و از جای دیگر با آن مخالفت می شود و به ناگاه کرسی مدیریت به نام شخص دیگری می خورد و برخی هم در نیمه راه موتور می سوزانند.
اما داستان ارشاد با همه انتصابات متفاوت است و وضعیت جدیدی بر آن حاکم شده است؛ با روی کار آمدن دولت سیزدهم انتظار تغییرات عمده در ادارات از جمله ارشاد می رفت اما تحول در این اداره در نیمه راه متوقف شد و کار فقط به تودیع کشید و در معارفه گیر کرد.
محمد آبادی رفتنی بود و این امری تقریبا مبرهن برای همه حتی خود او بود؛ وی چنان از عزل اطمینان خاطر داشت که در به در به دنبال بهانه ای برای استعفا بود که قائله دوم اسفند سال گذشته در فرمانداری فرصت نذر روغن ریخته را به او داد تا اداره ارشاد را با استعفا ترک کند نه برکناری.
بعد از او که تا تعیین سرپرست به طور موقت ماندنی شده بود، کلید قفل انتصاب جانشین نچرخید و ماهها طول کشید تا در کشمکش جریان های سیاسی شهر ترک آبادی با سمت موقت سرپرست عهده دار اداره بلاتکلیف ارشاد رفسنجان شود.
انتصابی که ترک آبادی حتی از آن خبر نداشت و تا چند ساعت پیاپی خبر انتصاب خود را تکذیب می کرد تا اینکه نهایتا توجیه شد که به صورت غیر مترقبه سرپرست اداره بلاتکلیف ارشاد رفسنجان شده است.
بعد از این انتصاب که بر قاعده انتصاب سرپرست به نظر موقت می رسید گمانه زنی های بسیاری در خصوص ریاست اداره نقل محافل گشت، از معاون شهردار گرفته که به نظر گزینه اصلی جانشینی می آمد تا خانم کارمند علوم‌پزشکی بی نشانی که گفته می شد گزینه نماینده شهر است و این اواخر برادر پاسداری که نشستنش بر این کرسی قطعی می آمد.
اما در یک خلسه اداری تا همین امروز اداره ارشاد رفسنجان چند ماهی است که در میانه هوا و زمین معلق مانده و با سرپرست اداره می شود و این یعنی برای یکی از مهم ترین ادارت شهر هیچ برنامه مشخصی وجود ندارد و تازه اگر همین امروز هم کرسی مدیریت به تصاحب کاندیدای مورد توافق جناحین سیاسی در آید، نیمی از زمان دولت حاکم گذشته و مشخص نیست در نیمه باقی مانده در بر کدام پاشنه بچرخد.
اینکه در شهری چند جناح سیاسی فعال حضور داشته باشند که برای رضای خدا و خدمت به خلق با هم رقابتی داشته باشند قطعا موجب تعالی و پیشرفت آن شهر خواهد شد، اما این رقابت نباید تبدیل به خصومت و خدای ناکرده دشمنی گردد که ماحصلی جز توقف قطار خدمت به مردم و آسیب به منافع جمعی ندارد.
قطعا دولت محترم و نمایندگان آن در استان و شهرستان صاحبان صلاحیت تعیین خط مشی ادارات دولتی هستند و اگر عزل و نصبی هم صورت می گیرد به قاعده عرف با مشورت بزرگان و صاحب نظران باید توجه کرد؛ اما اینکه این شور مشورت به لجاجت کشیده شود حاصلی جز ضربه به خلق خدا نداشته و مصداق بارز حق الناس است.
هرچند عمر سرپرستی اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی هنوز به طولانی بودن دوران سرپرستی ریاست علوم پزشکی و فرمانداری که به ترتیب ۱۴ و ۷ ماه زمان برد، نرسیده است، اما باید برای آن تعیین تکلیف کرد.
به قلم سیدمرتضی سیدحسینی
