محسن ارسلان پژوهشگر حوزه منابع انسانی اتخاذ استراتژی برای استفاده از فرد مناسب با توجه به توانمندی و مهارت در جایگاه مناسب، برای هدایت سازمان به پویایی همه جانبه را یک ضرورت برشمرد.
رفسنجان زیبا| نیک شنیده ایم که نیروی انسانی بزرگترین سرمایه هر سازمان است و روز ملی منابع انسانی بیانگر اهمیت وجودی انسان به عنوان سرمایه انسانی در مسیر توسعه و پیشرفت سازمان است.
اگر نتوانیم در مسیر تحقق هدف در جامعه و سازمان، دانش و تجربه را با وجود نیروهای کارآمد به هم افزایی و سینرژی حرکت برای این مهم بسیج نمائیم، قطعا وجود نیروهای سازمان به عنوان یک سرمایه پویا مورد توجه نبوده است و سازمان به هدف خود دست پیدا نخواهد کرد.
استفاده از حیاتی ترین سرمایه سازمان با توجه به هوشمندی آن، استفاده به موقع و بجا از توانمندیهای آن است و بروز بودن و دانش محوری.
چرا که در مسیر پیشرفت علم سرعت رویکردهای نوآورانه و خلاق کمک شایانی در حفظ نیروهای کارآمد برای بروز بودن در مسیر توسعه بوده و سازمان اگر نتواند بازنگری دانش محور خود را در رویه هایش داشته باشد پتانسیل سرمایه انسانی آنها کلید عبور از بحران نخواهد بود و عملا هرز سرمایه و دوری از هدف را خواهیم داشت.
سازمانهای پیشرو و دارای مدیریت منابع انسانی پویا و یادگیرنده بر پایه و محور فرآیندهای قوی، ساده و اثرگذار سرمایه های انسانی استوار شده اند و هنر آنها در واقع ایجاد ارتباطی موثر و مناسب بین کارکنان و مدیران بوده و این نقش در حفظ تعالی سازمان به عنوان یک ابزار منطقی برای توسعه، پیشبرد عملکرد و حفظ سرمایه های سازمان برای رضایت مشتریان است.
پس با اتخاذ یک استراتژی مناسب در سازمان میتوان با یک توجه ساده استفاده از فرد مناسب را با توجه به توانمندی و مهارت در جایگاه مناسب، سازمان را به یک پویایی همه جانبه هدایت کرد که هدف های برنامه ای را به دنبال دارد؛ بهره وری بالا، تحقق کامل هدف و رضایت بهره مندان از خدمات سازمان.
بنابراین توجه به نقش، وظیفه و عملکرد نیروی انسانی عملا بسترساز سرمایه بی بدیل برای سازمان خواهد بود و آنجاست که نیروی انسانی سرمایه ای برای عبور از بحران، بسترساز تولید و دارای هوش برتر خلاق برای مانع زدایی و پیشرفت است.
این روز یک تاکید معنایی در مسیر حرکت بوده و امید است این روز ملی به عنوان یک گام برای خود باوری در جامعه باشد.
امیدوارم صداقت، پاسخگویی و اعتماد به عنوان ارکان زیرساختی مدیریت سرلوحه رفتار انسانها به عنوان سرمایه سازمان باشد؛ زیرا حلقه مفقوده سازمان های ما در جامعه فعلی همین پارادوکس های انسانی است.
محسن ارسلان
پژوهشگر حوزه منابع انسانی
